badaqvari — sif. məh. Mıxa oxşayan, mıx kimi, mismara oxşayan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözəl — sif. 1. Sifətinin cizgiləri, bədəninin tənasübü, qaş gözü qüsursuz olan; göyçək. Gözəl uşaq. – <Xor:> Xəlvət meşə arasında; Bir gözəl qız tapmışıq. C. C.. <Zaqs müdiri> Zeynalın Mehriban kimi gənc və gözəl bir qadını boşamasına bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insanabənzər — sif. İnsana oxşayan, adama oxşayan, insanı xatırladan. ◊ İnsanabənzər meymunlar zool. – qorilla, gibbon, oranqutanq və şimpanzenin mənsub olduğu meymunlar fəsiləsinin adı. Qədim insanabənzər meymunlar hələ meşələrdə yaşadıqları dövrdə onların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vintvari — sif. Vintə oxşayan, vintşəkilli, vint kimi, burğuya oxşayan. Minarənin yuxarısına çıxmaq üçün tikilmiş daş pilləkən vintvari şəkildə olub, qüllənin içərisində yerləşmişdir. O. Salamzadə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoş — sif. <fars.> 1. Ürəyəyatan, xoşlandıran, xoşagələn, bəyənilən, yaxşı, gözəl. Xoş xasiyyət. Xoş təbiət. Xoş səda. – <Quşların> . . xoş avazları cütçünü həvəsə gətirdi. S. S. A.. <Xədicə> olduqca xoşsöhbət, eyi təbiətli, geniş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumşaq — sif. 1. Basdıqda, toxunduqda müqavimət etməyən və batıb qalmayan; qatı, sərt olmayan. Yumşaq döşək. Yumşaq yastıq. – Bayram yumşaq kresloda oturub papağını çıxartdı, yaylıqla alnının tərini sildi. M. Hüs.. Sadıq kişi ayağındakı yumşaq məs,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bülül — I (Cəbrayıl) lobyaya oxşayan bitki növü II (Masallı) lampa şüşəsi. – Bir dənə bülül al III (İsmayıllı) yumru. – Bülül yumurta tez sınır IV (Meğri) taxılın arasında bitən yabanı otun toxumu. – Büyünkü buğdadan üş qalbır bülül çıxdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cığır — (Bolnisi) vedrəyə oxşayan qulplu qazan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eminnigözü — (Ucar) yarpaqları turp yarpağına oxşayan yeməli, yabanı bitki adı. – Eminnigözü do:ğaya tökürük … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
itdişəyi — (Kürdəmir) paxlaya oxşayan yabanı bitki. – İtdişəyi paxlıya oxşu:r … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
itxiyarı — (Dərbənd) xiyara oxşayan zəhərli yabanı bitki. – İtxiyarını gürməyə basdum, partdayıb güzlərimə siçrədü, güzlərim bərk əcişməğə başladu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti